Ervaringsverhaal: Geneeskunde project in Sri Lanka door Ignace L

Afgelopen zomervakantie heb ik in Sri Lanka medisch vrijwilligerswerk verricht via Projects Abroad. Aangezien ik op dat moment mijn tweede jaar geneeskunde, aan de universiteit van Maastricht, achter de rug had, was het voor mij toch iets om naar uit te kijken. Ik verwachte dus veel van mijn project alvorens ik vertrokken was.

“(…) hieruit bleek dat Sri Lanka opnieuw bovenaan mijn lijst stond. Dit wegens de prachtige natuur, rijke geschiedenis en positieve reviews van mensen die Sri Lanka al bezocht hadden.”

De reden dat ik Sri Lanka had gekozen uit de vele bestemmingen die Projects Abroad te bieden heeft is omdat ik, buiten ervaring in het medische veld opdoen, ook nog mijn Engelse spraakvaardigheid wou verbeteren. Sri Lanka was vroeger een Britse kolonie waardoor ik zeker was dat de meeste locals wel wat Engels zouden kunnen.

Verder heb ik op het internet veel opgezocht over de verschillende bestemmingen die me interesseerden en hieruit bleek dat Sri Lanka opnieuw bovenaan mijn lijst stond.

Dit wegens de prachtige natuur, rijke geschiedenis en positieve reviews van mensen die Sri Lanka al bezocht hadden. Met de hulp van mijn Volunteer Advisor was het regelen van al het nodige voor mijn project bijna vanzelfsprekend. Stap voor stap werd ik doorheen het proces geleid om mij optimaal voor te bereiden op wat een speciale ervaring zou moeten worden. En voor ik het wist stapte ik op het vliegtuig richting Colombo.

Eens aangekomen werd ik opgewacht door een personeelslid van Projects Abroad, deze had er direct voor gezorgd dat ik een nieuwe simkaart had zodat ik overal bereikbaar zou kunnen zijn in Sri Lanka. Verder wist hij mij veel te vertellen over Sri Lanka en de plaats waar ik de komende 4 weken zou verblijven, ook trakteerde hij me op een King Coconut, dit zijn speciale kokosnoten die ze langs de weg verkopen.

“Sanath en Nandini, mijn Sri Lankaanse gastouders onthaalden mij direct alsof ik een van hun eigen kinderen was.”

Na anderhalf uur rijden kwam ik aan bij mijn gastgezin in Dehiwala, een relatief drukke stad ten zuiden van Colombo. Sanath en Nandini, mijn Sri Lankaanse gastouders onthaalden mij direct alsof ik een van hun eigen kinderen was. Vanaf het eerste moment voelde ik mij ‘thuis’ in een land gelegen op meer als 8000 km van waar ik woon.

Sanath, mijn gastvader is een typische Sri Lankaanse man die graag mopjes uithaalt en plezier maakt met de vrijwilligers. Nandini, mijn gastmoeder is een vrouw met een gouden hart. Ze stond elk moment klaar om ons te helpen indien er iets aan de hand was. Ook zorgde ze ervoor dat we elke dag voldoende en heerlijk eten kregen.

Buiten deze fantastische gastouders had mijn accommodatie nog een ander pluspunt, ik verbleef namelijk met 10 andere vrijwilligers bij mijn gastgezin.

“De mogelijkheden die Sri Lanka te bieden heeft zijn oneindig.”

De andere vrijwilligers, waarmee ik 4 weken lang geleefd heb, kwamen van over heel de wereld.

Op deze manier heb ik niet enkel de Sri Lankaanse cultuur leren appreciëren maar ook nog zoveel anderen. Ik heb mensen leren kennen van Hong Kong, Australië, UK, Japan, USA, El Salvador, …

Met hen heb ik gedurende de weekends, aangezien we dan vrijaf kregen van het ziekenhuis, Sri Lanka kunnen verkennen. Van een boeddhistisch festival in Kandy tot beach parties met ocean view in Mirissa en Unawatuna. De mogelijkheden die Sri Lanka te bieden heeft zijn oneindig.

“Ik heb 2 weken meegelopen op de afdeling voor de algemene geneeskunde en 2 weken op de eerste hulp.”

Mijn weekdagen bracht ik door in het South Teaching Hospital, voor de locals beter bekend als Kalubowila Hospital.

Het ziekenhuis was net zoals mijn accommodatie gelegen in Dehiwala. Hierdoor kon ik mij makkelijk met het openbaar vervoer verplaatsen tussen mijn werkplaats en accommodatie.

Ik heb 2 weken meegelopen op de afdeling voor de algemene geneeskunde en 2 weken op de eerste hulp. Beide afdelingen hadden hun voordelen en nadelen. Op de afdeling voor de algemene geneeskunde lagen er veel patiënten met hartproblemen of knokkelkoorts, je wist dus op voorhand al een beetje hoe je dag er zou uitzien. Op de eerste hulp was het de ene dag heel rustig en op de andere dag was het continu actie met gewonde mensen die binnengebracht werden.

“Het respect dat deze mensen voor ons hadden was enorm, ook al was ik nog maar een tweedejaars geneeskunde student, daar werd ik al aanzien als een echte dokter.”

Ook werd er door de personeelsleden van Projects Abroad in Sri Lanka medical outreaches georganiseerd.

Dit hield in dat we met een groep medische vrijwilligers naar een lokale tempel gingen om daar dan de bloeddruk en suikerwaarden in het bloed te meten. Indien deze verhoogd waren, werden ze medicamenteus behandeld. Het respect dat deze mensen voor ons hadden was enorm, ook al was ik nog maar een tweedejaars geneeskunde student, daar werd ik al aanzien als een echte dokter.

Voor ik aan mijn project begon was ik van mening dat 4 weken een lange tijd was maar eens ik daar was en het einde van mijn project naderde wou ik niets liever dan langer blijven. De mensen die ik in Sri Lanka heb leren kennen en de dingen die ik heb meegemaakt ga ik nooit vergeten. Het was een fantastische ervaring die ik zo opnieuw zou doen.