Ervaringsverhaal: Recht & Mensenrechten project in Zuid-Afrika door Annelies P

Als studente rechtspraktijk heb ik enkele maanden gezocht naar een buitenlandse stage, want ik wilde absoluut niet in België blijven. Het moment dat ik het Recht & Mensenrechten project tegen kwam online zal ik dan ook nooit vergeten, want ik was meteen verkocht. Het was op een toplocatie, een interessante en unieke stageplaats en een droom die voor mij zou uitkomen, allemaal in 1, beter kon het niet!

De reis

Donderdag 16 maart was het dan eindelijk zover. In het begin van de week legde ik nog mijn laatste examens af, maar donderdag voormiddag stapte ik al op het vliegtuig in Amsterdam die rechtstreeks naar Kaapstad vloog. Hoewel ik vertrok met een bang hartje en iedereen achterliet voor 3 maanden, was ik tegelijkertijd ook helemaal klaar voor een nieuw avontuur.

In de late avond landde ik in Kaapstad en werd ik opgehaald door de chauffeur en zijn vrouw die mij een veilige rit naar mijn gastgezin gaven. De moeder van mijn gastgezin, Faye, stond mij op te wachten en hoewel het al laat was, kreeg ik toch een warm welkom van haar. Ze heeft voor mij nog wat te eten gemaakt en we hebben nog enkele uurtjes zitten praten tot midden in de nacht. Het klikte meteen tussen ons.

De introductiedag

De volgende ochtend had ik wat tijd om bij te slapen en op adem te komen van mijn lange reis. Ik kreeg een rondleiding door het huis, wat niet modern of luxueus was, maar alle basisbehoeften waren zeker aanwezig. Later die voormiddag werd ik opgehaald voor mijn introductiedag. Deze dag spendeerde ik samen met een andere nieuwe vrijwilliger, waardoor ik al meteen een eerste vriendin had. Mijn werkplek werd aan mij laten zien en de collega’s werden aan mij voorgesteld.

In de avond leerde ik dan eindelijk mijn andere huisgenoten kennen, waarvan ook een ander Belgisch meisje. Het was een mengelmoes van jongens en meisjes met verschillende nationaliteiten. Iedereen reisde alleen af voor een ander project, maar wel met hetzelfde doel: andere mensen helpen. Ze betrokken mij dan ook meteen bij hun geplande activiteiten, want het weekend stond voor de deur.

Het project

Een hogeschool studente is iets wat ze daar nog niet kenden, want voor hun was de universiteit de enige optie om verder te studeren. Ik voelde dan ook wel de druk om mezelf een beetje te bewijzen en daar gaven ze me zeker de kans toe, want ik kreeg meteen 30 cases die ik moest doornemen.

Mijn eerste werkweken verliepen niet heel vlot, want er was zoveel nieuwe informatie dat op mij af kwam, wat uiterst normaal is. Het samenzitten met de stagebegeleider is dan ook iets wat heel vaak voorkwam. Naarmate de weken voorbij gingen, kon ik ook meer, zelfstandiger en vlotter werken. Ik deed mijn eerste telefoontjes, stuurde mijn eerste mails, postte brieven en had consultaties met cliënten. Al snel ging dit over naar mijn eerste ‘‘Legal Clinic’’ waar ik zelf met mijn cliënten samenzat. Hierna volgde meteen mijn tweede en switchte ik ook naar de derde.

Ik had meetings met mijn cliënten en de tegenpartij, deed een huisbezoek in de ‘‘Township’’ en vergezelde één van mijn cliënten naar de rechtbank. Mijn laatste weken bracht ik bezoekjes aan de jeugdgevangenis, opvangcentra, instellingen en verschillende ‘‘Townships’’. Wij hadden elke keer een presentatie voorbereidt om te proberen om hen iets bij te brengen op een speelse, interessante maar leerrijke manier. Dit was voor mij een kans uit de duizend, een die ik in België nooit zou krijgen.

‘’Naarmate de weken voorbij gingen, kon ik ook meer, zelfstandiger en vlotter werken.’’

Ik heb mezelf enorm zien groeien in het werk, niet alleen om zelfstandiger te werken en professioneel te zijn in elke situatie, maar ook in het omgaan met de hoeveelheid van werk en de organisatie hiervan. Ik heb deelgenomen aan de drie verschillende ‘‘Legal Clinics’’ en samengewerkt met de drie begeleiders wat ervoor zorgde dat ik verschillende soorten cases heb kunnen behandelen. Zowel scheidingen, onteigeningen, ongevallen, familieproblemen, geldzaken, medische cases enzovoort. Voor mij was dit een enorme ervaring, maar ook een enorme kans om het gerechtssysteem en de Zuid-Afrikaanse cultuur te leren kennen.

Vrije tijd

Ik had het geluk dat er veel feestdagen waren. Dit betekende dat er veel verlengde weekenden waren, dus ideaal om uitstapjes te doen. Elk weekend ben ik samen met andere vrijwilligers wel iets gaan bezichtigen of gaan doen in Kaapstad.

Na 3 maanden kan ik wel zeggen dat ik zo goed als ongeveer alle toeristische uitjes heb gezien en gedaan. Dit ging van de verschillende stranden, naar foodmarkets, bergen beklimmen, safariparken bezoeken, boottochtjes, snorkelen met zeehonden, surfen, musea bezoeken, shoppen en zoveel meer.

Geldinzamelingsactie

Voor mijn vertrek heb ik een wafelverkoop gedaan, omdat het altijd al één van mijn dromen is geweest om iets te betekenen voor de arme mensen in Afrika. Met dit geld heb ik spullen gekocht om de verschillende sociale projecten te steunen. Ik heb deze sociale projecten aan het begin van mijn verblijf bezocht en contacten opgebouwd. Aan het einde van mijn verblijf heb ik voor hen speelgoed, kommetjes, bestek en dekentjes gekocht. Deze ben ik zelf gaan overhandigen bij hen.

Persoonlijke ervaring

Voor mij was dit een grote ervaring die ik zeker niet snel ga vergeten. Mijn gastgezin en werkplek verlaten na 3 maanden heeft dan ook veel tranen doen vloeien, want in deze tijd had ik mijn eigen “nieuwe” leven en thuis daar opgebouwd. In deze tijd heb ik zoveel gezien, gedaan, vriendschappen opgebouwd, maar vooral veel geleerd. Ik heb niet alleen veel geleerd over normen en waarden in Zuid-Afrika, maar ook over mezelf. Ik heb mijn kennis uitgebreid en ik haalde enorme voldoening uit mijn werk, maar ik heb ook vooral op persoonlijk vlak veel stappen vooruit gezet. Ik hoop dat ik mijn ervaringen met vele mag delen en hun hiermee warm maak om hetzelfde te gaan doen, de stap te zetten voor een life changing experience!